Placeholder

De zomer van tv-kok Caspar Bürgi: ‘Elke vakantie gaan we op avontuur’

Het is de mooiste tijd van het jaar: de zomervakantie! Vriendin haalt vakantieherinneringen op met BN’ers, deze week de laatste: tv-kok Caspar Bürgi, die sinds vorig jaar in Zuid-Frankrijk woont. “Op het strand liggen kunnen we thuis, in de vakantie willen we nieuwe dingen ontdekken.”

Het is de mooiste tijd van het jaar: de zomervakantie! Vriendin haalt vakantieherinneringen op met BN’ers, deze week de laatste: tv-kok Caspar Bürgi, die sinds vorig jaar in Zuid-Frankrijk woont. “Op het strand liggen kunnen we thuis, in de vakantie willen we nieuwe dingen ontdekken.”

Sinds hij vorig jaar verhuisde naar Zuid-Frankrijk, is het leven van tv-kok Caspar Bürgi (50) één grote vakantie. Tenminste, daar doet hij hard zijn best voor! In de badplaats Sainte-Maxime (vlak bij Saint-Tropez) waar Caspar en echtgenote Barbara een huis kochten, loopt de heer des huizes het liefst het hele jaar rond op slippers en in een korte broek, lacht hij. Datzelfde ‘uniform’ kon hij deze zomer aan in Nederland, waar we hem spraken op een zonnig terras.

Heb je de hele zomer hier in Nederland doorgebracht?
“Nee, we zijn ook nog naar Marrakech geweest en op de terugweg langs mijn familie in Zwitserland gegaan. We hebben er zo een lekker lange zomer van gemaakt. In Frankrijk mag je je kinderen wat eerder van school halen, voordat de vakanties beginnen, dat is daar heel normaal. Tegen de vakantie zaten er in de klas van mijn dochter Eden nog maar negen kinderen. Dat is in Nederland ondenkbaar! Hier kreeg ik dan boetes aan mijn broek, daar mag je kinderen ook door het jaar heen meenemen als je op vakantie gaat en culturele dingen doet. Dan moeten ze wel een werkstuk maken over de plek waar ze zijn geweest, en natuurlijk het schoolwerk dat ze hebben gemist inhalen, maar het kán wel. Ik vind dat te gek: volgens mij is het goed voor kinderen om wat van de wereld te zien en dat dan te delen met hun klasgenootjes.”

Waarom besloten jullie naar Frankrijk te emigreren?
“Nadat mijn ouders op mijn vijfde scheidden, nam mijn vader me mee op reis naar Saint-Tropez waar hij een huisje had gehuurd. Het was in de herfst en ondanks dat ik zo jong was, kan ik me van alles herinneren: het strand, de citroenbomen… Het was er waanzinnig mooi en dat is altijd blijven hangen. Ik heb een zwak voor Frankrijk: op culinair gebied, vanwege de mensen, maar ook de ruimte. Ik hou van Nederland, maar het is me te vol en druk. Mijn droom was dus om daarheen te gaan. Mijn vrouw wilde liever hier blijven vanwege vrienden en familie, maar ik heb haar overgehaald toch eens mee te gaan kijken. We zijn de hele Côte d’Azur af geweest en zo werd bij haar het zaadje geplant.”

‘Ik heb een potje staan janken van blijdschap’

En daarmee was de weg vrij?
“Ja, maar we moesten nog wel het een en ander invullen. Hoe kwamen we bijvoorbeeld aan een huis? Waar gingen we van leven? Want mijn vaste werk bij Koffietijd en mijn cateringopdrachten in Nederland zou ik moeten opgeven; alle inkomsten zouden wegvallen. Dus hadden we een huis nodig dat we commercieel konden uitbuiten. Met ruimte die we konden verhuren zodat onze gasten onze hypotheek konden betalen én nog een beetje om van te leven. Maar ja, zulke huizen waren niet te betalen. Ik zag op het Franse Funda een huis in Sainte-Maxime dat perfect was, maar ook veel te duur. Al zagen we de prijs in de jaren erna zakken – het verkocht maar niet! Toen het in de buurt kwam van ons budget, zijn we gaan kijken en deden we een bod. Op weg naar het vliegveld kregen we een telefoontje: het was geaccepteerd! Ik heb een potje staan janken van blijdschap.”

Maar nog steeds ging je zonder inkomsten naar Frankrijk…
“Daar heb ik een half jaar lang pijn van in mijn buik gehad. Hoe gingen we dat doen? We hadden wel iets gespaard, maar daar wilden we niet te veel op interen. Nu verhuren we een deel van het huis het hele jaar, inclusief het zwembad, de parkeerplaats en een deel van de tuin. Als de gasten dat willen, kook ik voor ze. Koffietijd wilde gelukkig graag met me door en komt elke maand zes afleveringen opnemen, dan kook ik en vertel ik over producten. Daarnaast ben ik cateringopdrachten gaan zoeken en speciale spareribs gaan maken die ik verkoop aan strandtenten. Het gaat steeds beter: we hebben nu een boeking voor een bruiloft te pakken én we doen het beheer van andere huizen van Nederlanders.”

Het hele interview met Caspar lees je in Vriendin 35.